Sahnedeki Mühendis

4 aylıkken başladım kreşe,
Sahnede ilk çıkışımda,
Bir dörtlük vardı dilimde,
Ama bitiremedim ve sonra indim tabii.
İlkokuldan sonra okul değiştirdim,
Ortaokulda devlet tiyatrosunda çaycılık yaptım,
Sonra da yarbay oldum bir gösteride.
Liseye geçmeden önce, drama eğitmeninin yanında
Yardımcısı olarak çalıştım.
Gitar çalmaya başladım,
Sonra kötü başladım liseye,
Ama toparladım; asıl hikaye de burada başladı.
Hem Orhan Veli'yi oynadım tek başıma,
Hem de başroldeydim okulun tiyatrosunda.
Orhan Veli sahnelerden inmedi,
Bir sanat kafede bile sergiledim onu.
11'de yine okul değiştirdim,
"Uzaklarda" adlı oyunda yönetmen yardımcısı oldum.
Matematiği severdim, Teknolojiye merak sardım,
Sınavlara çalıştım, Türkiye’nin Avrupa’sına gittim,
Bir bina, ana kampüsten uzak,
Yalnız bir okulda okudum, ama bil ki,
Sanattan uzak duramadım,
Bilet sattım, oyun getirdim, müzisyenlerle ilgilendim.
Barda, kafede çalıştım,
Entrikalı Dolap'ı Bulgaristan'a kadar oynadım,
Acil servis oyununda da görev aldım.
Dersleri toparlayıp Bilgisayar Mühendisi oldum.
Birkaç yıl geçti farklı deneyimlerle,
Interrail yaptım, yeni ufuklar peşinde,
Münih, Milano, Venedik,
Birçok şehir gezdim, unutulmaz anılarla dolu,
Kamp yaptım 19 gün, doğayla iç içe,
Adriyatik denizinde, 33 saat gemide süzüldüm.
Festivallerde kayboldum,
Otostop çektim, çadırda kaldım,
Yeni dostluklar, yeni anılar,
Her adımda başka bir hikaye.
Askere gittim  başkent'e muhabereci olarak,
Arada da bir de Endüstri Mühendisliği’nde yüksek lisans yaptım.
Öyle devam ediyor hayat;
Bir insanın başına her şey gelebilir,
Sahnene hazırlan gerektiği kadar prova yap,
Işıkların altında gür sesinle oyununu oyna!
Tofaş, Arçelik, şimdi Renault,
Yazılım ile birlikte bir süre sonra,
Tiyatroya yeniden kavuştum,
Geçen sene TiyatOR ile "Tersine Dünya" oyunuyla,
Dünyayı tersine döndürdük,
Bursa Bülbülü Filminde oynadım büyük bir prodüksüyondu,
Bu arada kamp tutkum da sönmedi,
Karavan yaptım kendime, şimdilerde onunlayım.
İşte böyle, sahne ile mühendisliğin harmanlandığı bir hikaye bu,
Hayallerin peşinden koşarken,
Her şeyde bana destek olan ailemi unutmam,
Anneme, babama ve kardeşime her şeyimi borçluyum. 

Ben Can Kaya, 

Sahnedeki Mühendis.